Camerimage. Składy Konkursów: Filmów Polskich oraz Seriali Telewizyjnych

Skład Konkursu Filmów Polskich 2021

W ramach powyższego konkursu nagrodzeni zostają zarówno autorzy zdjęć, jak i reżyser zwycięskiego filmu.

Bo we mnie jest seks

Zwano ją „polską Marilyn Monroe”, „gorszycielką”, „uosobieniem seksu”. Mowa o głównej bohaterce komedii muzycznej Bo we mnie jest seks, Kalinie Jędrusik, znakomitej śpiewającej aktorce, ikonie polskiej popkultury lat 60. i 70. ubiegłego stulecia. Filmową Kalinę poznajemy, gdy jest u szczytu kariery. Artystka, otoczona gronem wielbicieli, do których zaliczają się takie sławy, jak pisarz Tadeusz Konwicki czy reżyser Kazimierz Kutz, żyje na własnych zasadach, przełamując wiele obyczajowych tabu. Życie osobiste bezceremonialnie dzieli między męża – pisarza Stanisława Dygata – i kochanka, czemu pikanterii dodaje fakt, że panowie są zaprzyjaźnieni. Bycie gwiazdą i duszą towarzystwa ma jednak nie tylko blaski, ale i cienie. Zwłaszcza, jeśli jest się – tak jak Kalina – kobietą z charakterem, ceniącą sobie swoją godność. Film przywołuje na ekran dawną Warszawę z jej cyganerią artystyczną i przeboje Kaliny Jędrusik, w tym piosenkę tytułową.

Tytuł angielski: Autumn Girl
Reżyseria: Katarzyna Klimkiewicz
Zdjęcia: Weronika Bilska

Hiacynt 

fot. Bartosz Mrozowski

Socjalistyczna Polska w połowie lat 80. XX wieku. Wprowadzony na początku dekady stan wojenny już nie obowiązuje, komunistyczny rząd nadal jednak utrzymuje się u władzy, a do zmiany ustroju jest jeszcze daleko. Dwóm funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej – w tym młodemu, dobrze zapowiadającemu się sierżantowi Robertowi Mrozowskiemu – zostaje przydzielone śledztwo w sprawie zabójstwa. Przełożeni naciskają na szybkie wykrycie sprawcy. Rzekome, istotnie błyskawiczne, rozwiązanie kryminalnej zagadki wzbudza wątpliwości Roberta, ale nawet jego ojciec, będący oficerem służb specjalnych i formalnie rzecz biorąc jednym z najwyższych rangą zwierzchników, żąda stanowczo, aby o nich zapomniał… Sensacyjna intryga Hiacynta jest fikcyjna, lecz opiera się na rzeczywistym podłożu. Tworzy je prowadzona w Polsce w latach 1985-87 akcja o kryptonimie „Hiacynt”, wymierzona w środowisko osób homoseksualnych. Charakter filmu nie jest wyłącznie kryminalny – obok tła obyczajowego ważne są w nim także kwestie etyczne i psychologiczne, dotyczące głównie osoby Roberta.

Tytuł angielski: Operation Hyacinth
Reżyseria: Piotr Domalewski
Zdjęcia: Piotr Sobociński Jr.

Sonata

Film opowiada prawdziwą historię Grzegorza Płonki, wybitnie utalentowanego, niepełnosprawnego pianisty, zwanego „Beethovenem z Murzasichla” (niewielkiej wsi na południu Polski, gdzie ponad trzydzieści lat temu artysta przyszedł na świat). Grzegorz od dzieciństwa ma problemy w komunikowaniu się z otoczeniem. Diagnoza lekarska wskazuje na autyzm, ale okazuje się błędna. Kiedy chłopiec ma kilkanaście lat, wychodzi na jaw, że faktyczną przyczyną jego trudności w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi jest niedosłuch. Dzięki aparatowi słuchowemu Grzegorz zyskuje wreszcie dostęp do świata dźwięków. Zakochuje się w muzyce, zwłaszcza w twórczości głuchego geniusza – Ludwiga van Beethovena, a szczególnym upodobaniem obdarza Sonatę Księżycową. Marzy o tym, by zostać pianistą i wystąpić na koncercie w filharmonii. Nikt jednak nie wierzy, że marzenie niedosłyszącego chłopaka, nawet przy zastosowaniu aparatury wspomagającej narząd słuchu, może się spełnić. Nikt… poza samym Grzegorzem Płonką i jego najbliższymi.

Reżyseria: Bartosz Blaschke
Zdjęcia: Tomasz Augustynek
Produkcja: Mediabrigade

Teściowie

W sali bankietowej wielkiego hotelu rozpoczyna się huczne wesele. Kosztowało mnóstwo pieniędzy, więc odbędzie się, mimo iż nie dotarli na nie… państwo młodzi, którzy rozstali się w ostatniej chwili. Ich nieobecność nie przeszkadza jednak w szampańskiej zabawie coraz bardziej podchmielonym gościom. Za to na hotelowym zapleczu rodzice niedoszłych nowożeńców toczą wojnę (zrazu tylko na słowa), obarczając się wzajemnie winą za fiasko ślubu. Te dwie pary dzieli pochodzenie społeczne, status majątkowy, mentalność – co tylko podsyca pretensje z obu stron. Kończy się gra pozorów, opadają maski, wychodzą na jaw prawdziwe intencje i charaktery, a krzyżowa wymiana zdań wzbogaca się jeszcze o odkrywane tajemnice każdej z rodzicielskich par oddzielnie. Czarna komedia Teściowie to adaptacja sztuki teatralnej Wstyd, której autor, Marek Modzelewski, był zarazem scenarzystą filmu, a jej akcja przeniosła się z jednego wnętrza na scenie do kilku na ekranie.

Tytuł angielski: The In-Laws
Reżyseria: Kuba Michalczuk
Zdjęcia: Michał Englert

Śmierć Zygielbojma

Londyn, maj 1943. Wśród uczestników wizji lokalnej w miejscu samobójczej śmierci Szmula Zygielbojma – żydowskiego polityka z Polski – znajduje się młody dziennikarz i fotoreporter Adam, który przeczuwając, że wyjaśnienie przyczyn tragedii może stanowić interesujący materiał do artykułu, postanawia obserwować oficjalne śledztwo w tej sprawie. Poznając losy Zygielbojma – szczególnie dramatyczne po wybuchu II wojny światowej, która przyniosła masową eksterminację Żydów – docieka związku jego śmierci z niezwykle ważną misją, z jaką przybył on do Wielkiej Brytanii. Misja polegała na uświadomieniu przywódcom oraz mediom zachodniego świata ogromu zbrodni dokonywanej przez Niemcy hitlerowskie na narodzie żydowskim w Europie i konieczności niezwłocznego przeciwdziałania złu. Film jest rzeczową relacją z autentycznych wydarzeń. Obok Zygielbojma zobaczymy na ekranie inne postaci historyczne, wśród nich polskiego emisariusza przybyłego na Zachód z podobnym zadaniem – Jana Karskiego.

Tytuł angielski: The Death of Zygielboym
Reżyseria: Ryszard Brylski
Zdjęcia: Piotr Śliskowski

Skład Konkursu Seriali Telewizyjnych EnergaCamerimage 2021

Organizatorzy zaprezentowali skład powyższej sekcji – o główną nagrodę będą walczyć autorzy zdjęć dziesięciu produkcji telewizyjnych.

Gambit Królowej: Debiuty

PHIL BRAY/NETFLIX © 2020

Lata 60. XX wieku. Błyskotliwa, młoda szachistka Elizabeth Harmon pędzi w roztargnieniu na pojedynek szachowy z radzieckim mistrzem świata, lecz gdy sprawy przestają układać się po jej myśli, zaczyna wspominać wydarzenia, które z cudownego dziecka szachowego uczyniły ją pretendentką do prestiżowego tytułu. Obserwujemy, jak dziewięcioletnia Beth trafia po śmierci matki do sierocińca, w którym małe dziewczynki są przysposabiane do życia w patriarchalnym świecie dorosłych. Widzimy, jak woźny zaszczepia w chłonnym umyśle dziewczynki miłość do szachów i pomaga jej stawiać pierwsze kroki na drodze do międzynarodowej sławy. Jesteśmy świadkami pierwszych połykanych przez Beth środków na uspokojenie, od których w końcu się uzależnia, usiłując zapanować w ten sposób nad swą burzliwą wyobraźnią. Doświadczamy zarówno jej wizualnych hajów, w trakcie których rozgrywa na suficie wyimaginowane partie szachów, jak i bolesnych młodzieńczych upadków. I zastanawiamy się, co też jeszcze los jej przyniesie.

Tytuł oryginalny: The Queen’s Gambit: Openings
Reżyseria: Scott Frank
Zdjęcia: Steven Meizler

Germinal 

Lata 60. XIX wieku. W całej Europie wzmagają się nastroje rewolucyjne, lecz górnicy pracujący w kopalni węgla w małej francuskiej miejscowości, żyją wciąż wedle dawnego status quo. Wstają z łóżek o bladym świcie, opuszczają osiedle górnicze całymi rodzinami – mężczyźni, kobiety, nastoletnie dzieci – i idą do kopalni, żeby harować w pocie czoła w skrajnie niebezpiecznych warunkach, niektórzy sześćset metrów pod ziemią. Pozwalają wierzyć odwiedzającym osiedle przedstawicielkom klasy wyższej, że są szczęśliwi, bo mają schronienie nad głową, życiowy cel i nawet trochę darmowego węgla. Gdy ktoś umiera, ubierają się odświętnie na pogrzeb i wznoszą w osiedlowej knajpie toast za zdrowie za tych, których już z nimi nie ma. I tak biedują, kochają się i umierają, podczas gdy właściciele ich kopalni walczą z konkurencją o każdy grosz. Pewnego dnia, na miejsce kolejnej w ostatnich miesiącach ofiary śmiertelnej, przybywa chłopak, którego wygnano z poprzedniej pracy za to, że śmiał marzyć o założeniu związku zawodowego chroniącego prawa klasy robotniczej. Wraz z nim nadciąga wiatr przemian.

Reżyseria: David Hourrègue
Zdjęcia: Xavier Dolléans
Produkcja: Banijay Studios France, Pictanovo

Historia Lisey: Łowy na Bafa 

Lisey Landon była przez większość życia głównie partnerką swojego męża, cenionego pisarza Scotta Landona, jednakże zupełnie jej to nie przeszkadzało. Czuła się szczęśliwa i spełniona, a przynajmniej tak jej się wówczas wydawało. Po śmierci Scotta Lisey nie potrafi się pozbierać, do tego stopnia, że choć jej męża nie ma już fizycznie na tym świecie, żyje wciąż w jej głowie. Sęk w tym, że Scott zafascynował swoją osobowością wiele innych umysłów, również fanatyków, którzy nie cofną się przed niczym, by dostać w swe ręce jego ostatnie, wciąż nieopublikowane dzieło. I choć Lisey nie chce już więcej dzielić się Scottem, to właśnie on zmusza ją zza grobu, żeby przeanalizowała ich wspólną przeszłość oraz rozprawiła się przy okazji z pozostawionymi przez niego demonami. Borykająca się dodatkowo z chorobą psychiczną siostry, Lisey zaczyna doświadczać dziwacznych wizji i zdarzeń na granicy rzeczywistości i fantazji, które albo doprowadzą ją do prawdy o swym mężu, albo sprawią, że sama postrada zmysły.

Tytuł oryginalny: Lisey’s Story: Bool Hunter
Reżyseria: Pablo Larraín
Zdjęcia: Darius Khondji

Kolej Podziemna 

Akcja serialu rozgrywa się w alternatywnej rzeczywistości, w której słynna amerykańska kolej podziemna – wielopoziomowy system dróg, skrótów, społeczności i jednostek gotowych przyjąć pod swą strzechę zbiegłych z południowych plantacji niewolników próbujących przedostać się do Kanady – okazuje się faktyczną koleją pędzącą ukrytymi przed ludzkim wzrokiem podziemnymi korytarzami. Realia niewolniczego życia, od którego uciekają Cora i Caesar, są jednak aż nazbyt prawdziwe i nasączone krwią, potem i niewyobrażalnym cierpieniem: kawałkami odrywanego po uderzeniach bicza ciała, swędem palonych zwłok, dekadami upokorzeń zaznawanych przez Afroamerykanów zniewolonych przez białych. W pogoń za Corą i Caesarem, „własnością” bestialskiego plantatora Randalla, rusza bezwzględny łowca niewolników Ridgeway, szczycący się tym, że tylko jeden raz, przed laty, nie udało mu się schwytać zbiega. Jak się okazuje, osobą tą była matka Cory. Czy córce uda się ta sama sztuka? Czy miłość zwycięży nienawiść?

Tytuł oryginalny: Underground Railroad, The: Chapter 1: Georgia
Reżyseria: Barry Jenkins
Zdjęcia: James Laxton

Kruk. Czorny Woron nie śpi 

zdj. Jarosław Sosiński

Twardy i nieustępliwy, jednocześnie mający problem z własną kruchą psychiką policjant, Adam Kruk, wypowiada, wraz z kolegami oraz koleżankami po fachu, wojnę kotłującym się na Podlasiu nielegalnym handlarzom tytoniem. Gangsterzy czują się bezkarni i stają się coraz bardziej zuchwali, wodząc policję za nos. Jednocześnie Kruk prowadzi wraz z nową partnerką, Justyną, skrywającą mroczne sekrety specjalistką od technik przesłuchań, śledztwo w sprawie brutalnych mordów na rudowłosych kobietach. Gdyby Kruk mógł, rzuciłby się z pięściami i bronią palną na wszystkich przestępców i zwyrodnialców, jednak powstrzymuje go prawo, którego przysięgał przestrzegać, a także rodzicielska i małżeńska odpowiedzialność. Próbując radzić sobie na różne sposoby z wewnętrznymi demonami, walcząc desperacko o lepszy świat dla swojej rodziny i wszystkich, którzy na to zasługują, Kruk stawia czoła prawdopodobnie najtrudniejszej sprawie w swojej karierze.

Tytuł angielski: Raven. Darkness Never Ends
Reżyseria: Maciej Pieprzyca
Zdjęcia: Witold Płóciennik

Mandalorian, The: Chapter 9: The Marshal

Mandalorianin i Dziecko wracają, a ich kłopoty jeszcze się nie skończyły. Gdy ostatni raz widzieliśmy naszych ulubieńców, odlatywali w stronę gwiazd po pokonaniu Moffa Gideona i jego sił na Nevarro. W tym odcinku mandaloriański łowca nagród Din Djarin wyrusza na misję, aby przekazać swojego młodego podopiecznego w ręce zakonu Jedi. Rozdział 9: The Marshal to wiele emocjonujących momentów z naszymi ulubionymi bohaterami, wartka akcja, a także kilka niespodzianek, zapewniających doskonały początek drugiego sezonu.

Reżyseria: Jon Favreau
Zdjęcia: Baz Idoine

Oni: Dzień 1

Początek lat 50. XX wieku, Livia i Henry opuszczają z ogromną ulgą zapętlone w rasistowskich uprzedzeniach amerykańskie Południe i obierają kierunek na północny zachód, do zdecydowanie bardziej otwartej i postępowej Kalifornii. Kupili piękny dom na przedmieściach i zamierzają się tam osiedlić z dwiema córeczkami, które zasługują na lepszą przyszłość. Od pierwszych chwil czują się jednak na osiedlu niechciani, okazuje się bowiem, że nie tylko jest ono całe białe, ale też mieszkańcy zaznaczyli w umowie sprzedaży, że nie życzą sobie, by ich sąsiadami zostały „osoby pochodzenia czarnego”. Agentka nieruchomości twierdzi, że to tylko słowa, a te można bez problemu wymazać. I ma rację, znacznie jednak trudniej wykorzenić z ludzi myśli i nawyki, które od pokoleń żyją w ich umysłach. Już pierwszej nocy w „nowym świecie” Livia przezornie ładuje broń. Sęk w tym, że coś jest nie tak również z ich domem. Jakby coś w nim żyło i nie życzyło sobie żadnych lokatorów.

Tytuł oryginalny: Them: Covenant: Day 1
Reżyseria: Nelson Cragg
Zdjęcia: Checco Varese

Time 

Mark był nauczycielem i zwyczajnym człowiekiem, takim jak ty i ja, kochał, cierpiał, starał się, popełniał błędy, odnosił małe sukcesy, zaznawał bolesnych upadków. Jego zwyczajność nikomu nie zdawała się być zagrożeniem, aż do chwili gdy przypadkiem zabił człowieka. Jazda po pijaku. Cztery lata. Koniec dawnego życia. Przyszłość niepewna. Poznajemy go, gdy zmierza z resztą skazańców do więzienia, w pewien sposób ciesząc się na oczekującą go tam pokutę, możliwość ucieczki od ukazującej się mu nieustannie przed oczami twarzy zabitego. Na miejscu szereg zero-jedynkowych pytań, surowe reguł, dwie minuty na telefon do wybranej osoby i rozmaite więzienne pierwsze razy. Pierwsza samotna noc w celi. Pierwszy „współlokator”. Pierwsze agresje ze strony innych osadzonych. Więzienny czyściec staje się z dnia na dzień coraz bardziej znośny, zwłaszcza że Markiem i innymi opiekuje się Eric, strażnik z sercem, któremu zależy, żeby skazani zachowali choć pozory dawnej godności. On również jest jednak w pewnym sensie odbywającym pokutę więźniem – do tego nie trzeba ani krat, ani oficjalnego wyroku.

Reżyseria: Lewis Arnold
Zdjęcia: Mark Wolf
Produkcja: BBC Studios

Wąż

Rok 1997. Mieszkający w Paryżu, cieszący się nieskrępowaną wolnością manipulator i seryjny morderca Charles Sobhraj zgadza się na wywiad z amerykańską dziennikarką. Zapytany, czy jest człowiekiem niebezpiecznym, odpowiada, że żaden sąd nigdy nie udowodnił mu winy. I raczej już nie udowodni. Akcja przenosi się do Bangkoku połowy lat 70., gdzie podszywający się pod handlarza kamieniami szlachetnymi Sobhraj urabia wraz z dziewczyną kolejnych amerykańskich i europejskich turystów, którzy poszukują w Azji duchowej odnowy lub po prostu hedonistycznej zabawy. Mami, odurza specjalnie przygotowanymi mieszankami narkotykowymi wsypywanymi bez skrupułów do drinków, a później okrada z paszportów, biżuterii i pieniędzy. Okrada lub – w skrajnych przypadkach – morduje, by nie zostawiać za sobą żadnych śladów. Pewnego razu jego tropem rusza młody pracownik holenderskiej ambasady w Bangkoku. Nie ma jednak pojęcia, że rzucając wyzwanie Sobhrajowi, wstępuje na ścieżkę, która może zakończyć jego karierę.

Tytuł oryginalny: The Serpent
Reżyseria: Tom Shankland
Zdjęcia: Seppe Van Grieken

Witamy na odludziu: oko za oko 

W leżącym na dalekiej norweskiej północy miasteczku Utmark życie płynie normalnym rytmem. Chłopcy kombinują, jak zwrócić uwagę dziewczyn. Posterunkowy poucza w szkole dzieci, jak trudno jest być przedstawicielem prawa i porządku. Była miss piękności zdradza męża, by poczuć, że wciąż ma kontrolę nad własnym losem. Aklimatyzująca się w społeczności optymistyczna nauczycielka zachwyca się malowniczym pięknem otaczającej ją zewsząd surowej natury. Sklepikarka rozmawia demonicznym głosem z duchem zmarłego męża. Dobroduszny, lecz nie stroniący od przemocy farmer-alkoholik, grozi poważnymi konsekwencjami dumnemu potomkowi pradawnego ludu Saamów, gdyż jego pies, nazwany na cześć lapońskiego boga grzmotu, pożarł mu kolejną owcę. Małe zdrady i niewypowiedziane traumy nasączają ludzkie umysły i serca żółcią, wściekłością, melancholią i tęsknotą za ciepłem, czułością, zrozumieniem. Prości, w swych skomplikowanych marzeniach i pragnieniach, ludzie próbują radzić sobie z życiowymi wybojami.

Tytuł oryginalny: Velkommen til Utmark
Tytuł oryginalny: Welcome to Utmark: Eye for an Eye
Reżyseria: Dagur Kári
Zdjęcia: Andreas Johannessen

materiały prasowe: Camerimage

(KG)