Czarno-białe inspiracje Remigiusza Knapika

Knapik całkiem niedawno został laureatem konkursu pianistycznego, jaki odbył się w ramach I Ogólnopolskiego Spotkania Młodych Pianistów Jazzowych im. Mieczysława Kosza. Wcześniej w 2014 roku ukończył z wyróżnieniem Wrocławską Szkołę̨ Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Cztery lata później został absolwentem wydziału pianistyki jazzowej w Conservatorium van Amsterdam.

Od kilku miesięcy Knapik jeździ po Polsce i przedstawia swój materiał inspirowany muzyką wybitnego torunianina Grzegorza Ciechowskiego. Nasza reporterka Iwona Urbańska pytała pianistę, czy byłby gotowy wystąpić w naszym mieście np. na Odnowa Jazz Festival.

Jestem otwarty. W tej chwili sygnuje się takim pseudonimem artystycznym, to projekt Post-Punk Pianist. To moja indywidualna, autorska koncepcja, która łączy w sobie wiele stylistyk.

Mógłbym zagrać na festiwalu autorski materiał. Część utworów pochodziłaby z mojej płyty „Parallel Dispensations” wydanej w 2018. Teraz te utwory poprzerabiałem, dodałem im nowego kolorytu. To nowe kompozycje, które nie są jeszcze nigdzie nagrane, nigdzie wydane.

Teraz koncertuję z materiałem Grzegorza Ciechowskiego i Republiki. Gram te kompozycje solo piano we własnych aranżacjach. Sam projekt nazywa się „Biało-Czarne impresje” i jest to bardzo fortepianowa interpretacja tych utworów.

Remigiusza Knapika pytaliśmy także o muzyczną ekspresję.

Będąc na scenie musimy się z tą sceną zmierzyć. Zmierzyć się z własnymi ograniczeniami, z natłokiem myśli, który się pojawia i trzeba to wszystko przezwyciężyć. Z jednej strony to bycie tu i teraz, wyłączenie się z myślenia.

Z drugiej strony trening ciała, którego używamy do ekspresji muzycznej. Musimy współpracować, dbać o kondycję fizyczną, by to połączenie między umysłem, a ciałem nie było zniekształcone.

Poniżej znajdziecie cały wywiad z Remigiuszem Knapikiem.

(IU, MM)